Tytuł nowej piosenki Pink to: “When I Get There”.
Jeżeli nowy utwór, o którym piszemy w tym wpisie, nie jest tym którego szukasz, to zobacz niżej do listy singli – może tam go znajdziesz.
Wideo na YouTube
Wideo dostępne jest na tej stronie.
Piosenka w innych serwisach streamingowych
O utworze
Jakiś czas temu w sieci ukazała się nowa piosenka amerykańskiej piosenkarki Pink zatytułowana “When I Get There”. Singiel promuje nowy krążek artystki zatytułowany ‘Trustfall’, który ukazał się 17 lutego 2023 roku nakładem wytwórni płytowej RCA. Płyta jest utrzymana w gatunku Dance-pop i zawiera 13 numerów. Goście na krążku: Chris Stapleton, First Aid Kit oraz The Lumineers. Producenci wydawnictwa: AFTERHRS, Billy Mann, David Hodges, Fred again.., Greg Kurstin, HARLOE, Jason Evigan, Jeremiah Fraites, Jesse Shatkin, Johnny McDaid, Matthew Koma, Max Martin, Nate Mercereau, P!nk, Sam de Jong, Shellback, Simon Gooding, A Strut, Teddy Geiger i Wesley Schultz. Jest to to dziewiąty album studyjny piosenkarki. Na anglojęzycznej Wikipedii możemy zobaczyć, że płyta znalazła się w TOP10 na 21 listach albumów, w tym na pierwszym miejscu na 8 listach. Krążek na liście OLiS – albumy ([Oficjalna Lista Sprzedaży – albumy] – cotygodniowa lista przebojów, klasyfikująca 100 najpopularniejszych albumów muzycznych na terenie Polski i obejmująca streaming albumów cyfrowych oraz sprzedaż albumów fizycznych) zajął pozycję numer 8, na liście OLiS – albumy w streamie ([Oficjalna Lista Sprzedaży – albumy w streamie] – cotygodniowa lista przebojów, klasyfikująca 100 najpopularniejszych albumów muzycznych w serwisach strumieniowych na terenie Polski) zajął pozycję numer 92, a na listach OLiS – albumy fizycznie ([Oficjalna Lista Sprzedaży – albumy fizycznie] – cotygodniowa lista przebojów, klasyfikująca 100 albumów muzycznych najlepiej sprzedających się na nośnikach fizycznych na terenie Polski) oraz OLiS – albumy – winyle ([Oficjalna Lista Sprzedaży – albumy – winyle, dawniej OLiS winyl] – cotygodniowa lista przebojów, klasyfikująca 50 najlepiej sprzedających się albumów muzycznych na płytach winylowych na terenie Polski) zajął pozycję numer 7. Płyta na liście UK Albums (OCC) zajęła pozycję numer numer 1, a na liście US Billboard 200 numer 2. ‘Trustfall’ otrzymał generalnie pozytywne recenzje od krytyków muzycznych. W agregatorze recenzji Metacritic krążek otrzymał średni wynik 71/100, na podstawie 9 recenzji. Prestiżowy serwis Allmusic.com przyznał wydawnictwu ocenę 4 z 5 możliwych gwiazdek. Materiał zdobył certyfikat srebrnej płyty (dostęp 28.05.2023).
Możliwe, że jest to album, z którego jestem najbardziej dumna, mówi P!nk.
“Trustfall jest na pewno płytą, która spodoba się wiernym fanom artystki, ale też i może pozwoli jej na odrobinę sympatii ze strony postronnych słuchaczy, którzy także znajdą tu coś dla siebie” – czytamy w recenzji wydawnictwa w serwisie allaboutmusic.pl.
Album jest dostępny na platformie Spotify
[album – źródło]olis.pl, Wikipedia, genius.com, metacritic.com, open.fm, allaboutmusic.pl
Gatunek nowej piosenki to Pop[źródło]https://www.discogs.com/release/26336390-PNK-When-I-Get-There. Materiał napisali: David Hodges oraz Amy Wadge. Kompozycja została wyprodukowana przez Davida Hodgesa.
Kawałek jest hołdem złożonym ojcu P!NK. Wykonawczyni otwarcie mówiła o bliskiej relacji, jaką miała ze swoim ukochanym tatą i lekcjach, których jej udzielał przez całe życie.
Lyric Video do nowego utworu na YT ukazało się 14 luty 2023 roku. W chwili pisania tego artykułu klip ma 2 933 513 wyświetleń na Youtube. W wideo widzimy prezentuje archiwalne nagrania z rodzinnego archiwum P!NK.
W opisie pod wideo czytamy:
P!NK’s new album “TRUSTFALL” is available February 17th. Pre-order and pre-save now: https://pink.lnk.to/TRUSTFALL
Shop exclusive TRUSTFALL box sets, zines, vinyl and more: https://shop.pinkspage.com
Czy produkcja powtórzy sukces hitu 43-letniej Amerykanki pt. „Just Give Me a Reason” (z gościnnym udziałem Nate Ruess), który na Youtube ma już 1,5 mld wyświetleń? Zobaczymy. Na anglojęzycznej Wikipedii możemy zobaczyć, że singiel „Just Give Me a Reason” znalazł się w TOP10 na 39 listach przebojów, w tym na pierwszym miejscu na 23 listach. W Stanach Zjednoczonych singiel stał się czwartym numerem jeden Pink na liście Billboard Hot 100. Stał się także trzecim numerem jeden na liście Billboard Digital Songs po “So What” (2008) i “Raise Your Glass” (2010). Kawałek na liście UK Singles (OCC) zajął pozycję numer 2, na listach US Billboard Hot 100, US Adult Contemporary (Billboard), US Adult Top 40 (Billboard) i US Mainstream Top 40 (Billboard) numer 1, a na liście US Rhythmic (Billboard) numer 39. Materiał zdobył certyfikat dwukrotnie dwukrotnie diamentowej płyty (stan na 28.05.2023)[źródło]Google, Youtube, Wikipedia.
Pink to jedna z najpopularniejszych artystek na świecie[źródło]jasnastrona.com 2021-06-15. Karierę rozpoczęła w wieku 16 lat, a popularność przyniósł jej krążek “Can’t Take Me Home”[źródło]viva.pl. Jest laureatką trzech nagród Grammy[źródło]Wikipedia 28.05.2023. W artykule opublikowanym w serwisie open.fm w dniu 7.11.2022 czytamy: Od czasu swojego debiutu w 2000 roku, P!nk wydała osiem albumów studyjnych i jeden album z największymi przebojami, sprzedała ponad 60 milionów płyt na całym świecie, a 15 jej singli dotarło do pierwszej dziesiątki na listy Billboard Hot 100 (w tym cztery do 1. miejsca) i wyprzedała areny na całym świecie
. Warto wspomnieć, że w polskich radiach oraz w serwisach strumieniowych na terenie Polski ostatnio popularna jest nutka artystki zatytułowana “TRUSTFALL”. Tego kawałka możecie posłuchać na tej stronie.[źródło]olis.pl
W tym roku Pink ma dać koncert w Polsce – 16 lipca 2023 wykonawczyni ma wystąpić w Warszawie na PGE Narodowym. Natomiast najbliższy koncert piosenkarki ma się odbyć 7 cze 2023 w Bolton, UK, University of Bolton Stadium.
Tekst nagrania “When I Get There”
Tekst piosenki dostępny jest na tej stronie.
Jeśli chcesz się wspomóc translatorem do przetłumaczenia tekstu tej kompozycji na język polski to skorzystaj z tej strony.
źródło: discogs.com, genius.com, zloteprzeboje.pl, distractify.com, olis.pl, metacritic.com, open.fm, allaboutmusic.pl | jasnastrona.com, viva.pl, open.fm, Google, Youtube, Wikipedia, songkick.com, i inne?
Lista singli
Poniższa tabela może nie zawierać aktualnych danych dotyczących pozycji na listach.
| Tytuł | Rok | Pozycje na listach | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| US [102] | AUS [103] | AUT [6] | ||||||||||||
| “There You Go” | 2000 | 7 | 2 | — | ||||||||||
| “Most Girls” | 4 | 1 | — | |||||||||||
| “You Make Me Sick” | 33 | 25 | — | |||||||||||
| “Lady Marmalade” (with Christina Aguilera, Lil’ Kim and Mýa) | 2001 | 1 | 1 | 3 | ||||||||||
| “Get the Party Started” | 4 | 1 | 2 | |||||||||||
| “Don’t Let Me Get Me” | 2002 | 8 | 8 | 10 | ||||||||||
| “Just Like a Pill” | 8 | 97 | 2 | |||||||||||
| “Family Portrait” | 20 | 11 | 11 | |||||||||||
| “Feel Good Time” (featuring William Orbit) | 2003 | 60 | 7 | 9 | ||||||||||
| “Trouble” | 68 | 8 | 5 | |||||||||||
| “God Is a DJ” | 2004 | —[A] | 24 | 26 | ||||||||||
| “Last to Know” | — | — | 48 | |||||||||||
| “Stupid Girls” | 2006 | 13 | 4 | 3 | ||||||||||
| “Who Knew” | 9 | 2 | 11 | |||||||||||
| “U + Ur Hand” | 9 | 5 | 3 | |||||||||||
| “Nobody Knows” | — | 27 | 21 | |||||||||||
| “Dear Mr. President” (featuring Indigo Girls) | — | 5 | 1 | |||||||||||
| “Leave Me Alone (I’m Lonely)” | 2007 | — | 5 | — | ||||||||||
| “So What” | 2008 | 1 | 1 | 1 | ||||||||||
| “Sober” | 15 | 6 | 4 | |||||||||||
| “Please Don’t Leave Me” | 2009 | 17 | 11 | 5 | ||||||||||
| “Bad Influence” | — | 6 | 20 | |||||||||||
| “Funhouse” | 44 | 6 | 7 | |||||||||||
| “I Don’t Believe You” | —[B] | 23 | 23 | |||||||||||
| “Glitter in the Air” | 2010 | 18 | — | — | ||||||||||
| “Raise Your Glass” | 1 | 1 | 9 | |||||||||||
| “Fuckin’ Perfect” | 2 | 10 | 9 | |||||||||||
| “Bridge of Light” | 2011 | — | 26 | 7 | ||||||||||
| “Blow Me (One Last Kiss)” | 2012 | 5 | 1 | 14 | ||||||||||
| “Try” | 9 | 6 | 3 | |||||||||||
| “Just Give Me a Reason” (featuring Nate Ruess) | 2013 | 1 | 1 | 1 | ||||||||||
| “True Love” (featuring Lily Allen) | 53 | 5 | 30 | |||||||||||
| “Walk of Shame” | — | 60 | — | |||||||||||
| “Are We All We Are” | — | — | — | |||||||||||
| “Today’s the Day” | 2015 | —[C] | 11 | 53 | ||||||||||
| “Just Like Fire” | 2016 | 10 | 1 | 16 | ||||||||||
| “Setting the World on Fire” (with Kenny Chesney) | 29 | 26 | — | |||||||||||
| “What About Us” | 2017 | 13 | 1 | 3 | ||||||||||
| “Beautiful Trauma” | 78 | 25 | 45 | |||||||||||
| “Whatever You Want” | 2018 | — | 44 | — | ||||||||||
| “Secrets” | — | — | — | |||||||||||
| “A Million Dreams” | 90 | 26 | — | |||||||||||
| “Walk Me Home” | 2019 | 49 | 11 | 36 | ||||||||||
| “Can We Pretend” (featuring Cash Cash) | —[J] | 99 | — | |||||||||||
| “Hurts 2B Human” (featuring Khalid) | — | 48 | — | |||||||||||
| “Love Me Anyway” (featuring Chris Stapleton) | 96 | — | — | |||||||||||
| “One Too Many” (oraz Keith Urban) | 2020 | 62 | 6 | — | ||||||||||
| “Cover Me in Sunshine” (with Willow Sage Hart) | 2021 | – | 6 | 3 | ||||||||||
| “Anywhere Away from Here” (with Rag’n’Bone Man) | – | 43 | — | |||||||||||
| “All I Know So Far” | 74 | 25 | 68 | |||||||||||
| “Irrelevant” | 2022 | – | 73 | – | ||||||||||
| “Never Gonna Not Dance Again” | 99 | 64 | 53 | |||||||||||
| “Trustfall” | 2023 | 94 | 19 | 12 | ||||||||||
| “When I Get There” | – | 92 | – | |||||||||||
| “-” oznacza, że pozycja nie była notowana. | ||||||||||||||
W 2017 roku wystąpiła gościnnie (wraz z Sia) w utworze “Waterfall” u boku Stargate.
Biogram
P!nk (także Pink), właśc. Alecia Beth Moore (ur. 8 września 1979 w Doylestown, stan Pensylwania, USA) – amerykańska piosenkarka i autorka tekstów, sporadycznie aktorka. Rozgłos zdobyła na początku stycznia 2000 roku. Zaczynając swoją karierę muzyczną, wzorowała się na jednej ze swoich idolek, Madonnie; preferuje również takich wykonawców, jak Janet Jackson, Joan Jett i Janis Joplin. Jej ojciec śpiewał i pisał teksty piosenek, przez co P!nk już jako mała dziewczynka sama chciała śpiewać i zostać gwiazdą rocka. W 1995 roku podpisała kontrakt ze swoją pierwszą oryginalną grupą R & B Choice. Wytwórnia, LaFace Records, widziała potencjał tylko w Pink, oferując solową ofertę. Choice została rozwiązana w 1998 roku. Jej debiutancki album przyniósł dwa single hitowe na “Billboard Hot 100”: “There You Go” i “Most Girls”. Ścieżka dźwiękowa “Lady Marmalade” przyniosła Aleci pierwszą nagrodę Grammy oraz jej pierwszy singiel numer jeden na Billboard Hot 100. W 2004 roku wystąpiła jako jedna z gwiazd Open’er Festival w Gdyni. Gatunki jej muzyki to R&B, pop rock, dance-punk, rock elektroniczny, post-grunge, punk rock, country rock, soft rock, power pop i synth rock.
Jej debiutancka studyjna płyta zatytułowana ‘Can’t Take Me Home’ ukazała się 4 kwietnia 2000 roku nakładem wytwórń płytowych LaFace oraz Arista i jest utrzymana w gatunkach R&B oraz dance-pop. Standardowa edycja albumu zawiera 13 piosenek. Na anglojęzycznej Wikipedii możemy zobaczyć, że płyta znalazła się w TOP20 na 7 listach albumów, w tym na pierwszym miejscu na jednej liście. Wydawnictwo na liście UK Albums (OCC) zajęło pozycję numer 13, na liście UK R&B Albums (OCC) numer 3, na liście US Billboard 200 numer 26, a na liście US Top R&B/Hip-Hop Albums (Billboard) numer 23. Materiał zdobył certyfikat dwukrotnie platynowej płyty. ‘Can’t Take Me Home’ otrzymał mieszane lub pozytywne recenzje od krytyków muzycznych. W agregatorze recenzji Albumoftheyear krążek otrzymał średni wynik 61/100, na podstawie 7 recenzji (dostęp 28.05.2023). Prestiżowy serwis allmusic.com przyznał wydawnictwu 4 z 5 możliwych gwiazdek, natomiast magazyn Rolling Stone przyznał wydawnictwu 2,5 z 5 możliwych gwiazdek.
Album dostępny na platformie Spotify
Czytaj więcej
źródło: pl.wikipedia.org, en.wikipedia.org, albumoftheyear.org